Empathisch leiderschap staat aan de basis van optimale service en support
Te midden van de communicatierevolutie waar we momenteel in zitten, bestaat een ware empathiekloof. Om mensen écht te betrekken, dus ook klanten, moeten leiders soft skills inzetten, zoals een luisterend oor.
Het horloge dat u draagt om bij te houden hoeveel stappen u elke dag zet, geeft aan dat u niet genoeg in beweging bent geweest. En de mobiele app voor uw bank heeft zojuist een piepje afgegeven – uw saldo is lager dan normaal. Plotseling komt de beveiligingscamera buiten uw huis online; het was de Amazon-bezorger die de bewegingssensor activeerde.
De zogenaamde vierde industriële revolutie (4IR), waarbij bestaande en opkomende technologieën samenkomen, is in volle gang. Hoe fantastisch en handig deze ontwikkelingen ook zijn, als u ze optelt bij de schermtijd die u besteedt aan dagelijkse Zoom-meetings, Netflix-streamings en Twitter-scrollings, maken ze een groot deel uit van de tijd dat u wakker bent. Sterker nog, het kan zelfs vrij stressvol worden.
Wereldwijd zijn er meer dan 7 miljard Internet of Things (IoT)-apparaten actief. Allerlei soorten services zijn al geautomatiseerd. Binnen afzienbare termijn gaat uw huis, werk en woonplaats realtime data en algoritmen gebruiken om ‘slimme’ beslissingen te nemen. Volgens een enquête van PwC gebruikt 90% van de Amerikaanse consumenten al regelmatig minimaal één 4IR-technologie, en dat aantal neemt heel snel toe.
Hoewel driekwart van de Amerikaanse consumenten zegt dat ze van plan zijn om het komende jaar smart watches of fitness-trackers te gaan gebruiken, zegt slechts 63% dat ze het gebruik van dergelijke apparaten fijn vinden. Dit is niet echt verrassend. Statistieken zoals deze illustreren de toenemende bezorgdheid over het snelle tempo van verandering – zelfs bij mensen die positief staan tegenover het gebruik van deze nieuwe technologieën. Deze zorgen fluctueren van de veiligheid van persoonsgegevens die worden gedeeld, tot de mogelijkheid van het verlies van banen door automatisering. Kai-Fu Lee, de schrijver van AI Superpowers, voorspelde dat bijna de helft van de werkenden wereldwijd binnen 15 jaar zal worden vervangen door AI-gestuurde technologie.
Nieuwe technologische groei en disruption zijn dagelijkse koek in vrijwel elke industrie, en dat leidt tot zorgen om de economie en banen (en ook persoonlijke zorgen), veel vaker voor dan ooit. En als de toekomst onzeker is, kunnen leiders niet altijd concrete antwoorden geven. Wat ze wel kunnen bieden, is empathie. De mogelijkheid om even pas op de plaats te nemen, luisteren en reageren op de menselijke behoeften van de mensen om u heen, komt niet alleen ten goede van uw werknemers, maar ook van uw klanten.
De hele persoon managen
Het is de taak van een leider om te zorgen voor een omgeving die mensen motiveert en richting positieve acties beweegt. Naast het pad vrijmaken om een specifiek doel te bereiken, kunt u dit bereiken door compassie te tonen, een doel na te streven, goede beslissingsvaardigheden te tonen en (het allerbelangrijkst) ervoor te zorgen dat elke werknemer zich gewaardeerd voelt.
Google deed ondezoek naar de belangrijkste kenmerken van effectieve teams. De grootste conclusie die kon worden getrokken uit ‘Project Aristoteles’ (dat was de naam van het onderzoek, een verwijzing naar de stelling van deze oude Griekse filosoof dat de ‘het geheel groter is dan de som van de delen’), was dat de groepen waarin mensen ‘soft skills’ inzetten, zoals empathie en emotionele intelligentie, veel beter presteerden dan de groepen van mensen met sterkere technische vaardigheden.
“Zolang iedereen de kans kreeg om te praten, presteerde het team goed”, aldus Anita Woolley, de hoofdauteur van het onderzoek. “Maar als er maar één persoon of een kleine groep was die de hele tijd het woord had, nam de collectieve intelligentie af.”
Mensen verbinden betekent niet dat alle onderlinge grenzen moeten worden uitgewist, maar het betekent wel dat u zichzelf moet trainen in het lezen van signalen en het aanpassen aan de grenzen van personen. Dat kan iets heel simpels zijn, zoals laten zien dat u bereid bent om te luisteren. De ene collega deelt alles over zijn persoonlijke leven, terwijl de ander wat meer op zichzelf is. De ene werknemer is bang voor nieuwe technologie omdat hij denkt dat die zijn baan overbodig maakt, terwijl de andere optimistisch is over het uitbreiden van het team. Een goede leider weet wie wie is en reageert al naargelang. Onthoud: iedereen eerlijk behandelen is niet hetzelfde als iedereen op dezelfde manier behandelen.
The Situational Leadership Model (situationeel leiderschap) dat werd ontwikkeld door Paul Hersey en Ken Blanchard in 1982, is een leidraad voor empathisch leiderschap in een managementcontext. De auteurs hebben werknemers in vier categorieën ingedeeld op basis van hun skills en bereidheid om zich voor een zaak in te spannen: ‘niet in staat en onwelwillend’, ‘niet in staat maar welwillend’, ‘in staat maar onwelwillend’ en ‘in staat en welwillend’. Terwijl er natuurlijk altijd rekening moet worden gehouden met de context, hebben leiders de taak om mensen die hen volgen in een van die categorieën te plaatsen.
Stel: uw kantoor implemenenteert nieuwe werkmanagementsoftware. Een 25-jarige werknemer (welwillend en in staat) zal deze waarschijnlijk met gemak omarmen. Maar een oudere werknemer heeft mogelijk meer tijd nodig om de software in de vingers te krijgen (welwillend maar tijdelijk niet in staat). In een andere context zijn de rollen van dezelfde personen misschien omgekeerd. De 25-jarige zal als hij of zij de taak krijgt om een project en een team te leiden, veel onervarener zijn (welwillend maar niet in staat), terwijl de oudere werknemer (welwillend en in staat) het project soepel zal kunnen leiden.
De grote les die u hieruit kunt leren is dat elke werknemer een situatie anders waarneemt. De redenen hiervoor kunnen variëren van de positie die iemand heeft tot hun persoonlijke en professionele ervaring. Gevoel krijgen voor de houdingen en perspectieven van uw werknemers, is essentieel om ervoor te zorgen dat u ze goed behandelt en besluiten neemt die in ieders belang zijn. Of werknemers een verandering omarmen of ze met lede ogen ondergaan, hangt af van de hoe vaardig de leider is om goede context te bieden voor de persoon waar ze op dat moment mee communiceren.